برگردان:نجف دریابندری


یک شب که در کاخ امیر ضیافتی برپا بود مردی آمد و خود را در

برابر امیر به خاک انداخت و همه اورا نگریستند و دیدند یکی از

چشمانش بیرون آمده و از چشم خانه خالی اش خون میریزد.امیر از

او پرسید:(چه بر سرت آمده؟)مرد در پاسخ گفت :((ای امیر پیشه ی

من دزدیست.امشب برای دزدی به دکان صراف رفتم .وقتی که از پنجره

بالا میرفتم اشتباه کردم و وارد دکان بافنده شدم.در تاریکی روی دستگاه

بافندگی افتادم و چشمم از کاسه درآمد.اکنون ای امیر!میخواهم داد مرا

از مرد بافنده بگیری!))سپس امیر کسی در پی مرد بافنده فرستاد و اوآمد.

و ا میر فرمود تا چشم اورا از کاسه درآورند!بافنده گفت:((ای امیر فرمانت

رواست!سزاست که یکی از چشمان مرا در آورند.اما افسوس!من به هردو

چشمم نیاز دارم تا هردو سوی پارچه ای را که می بافم ببینم.ولی من همسایه

ای دارمکه پینه دوز است و او هم دو چشم دارد و در کار و کسب او هردو

چشم لازم نیست))امیر کسی در پی پینه دوز فرستاد.پینه دوز آمد و یکی

از چشمانش را درآوردند و عدالت اجرا شد.