به نام بهار، زندگی ، آزادی...

....

شهر من رقص ِ کوچه هایش را باز می یابد



هیچ کجا ،هیچ زمان فریاد ِ زندگی بی جواب نمانده است


به صداهای دور گوش می دهم ،

از دور به صدای من گوش می دهند


من زنده ام


فریاد من بی جواب نیست ، قلب ِ خوب ِ تو جواب فریاد من است .


مرغ ِ صدا طلایی ِ من در شاخ و برگ ِ خانه ی توست


 وعشق ما را دوست می دارد....

 
 
 
پ.ن1) آره  ما زنده ایم و همین کفایت میکنه برای ادامه،برای زندگی،


برای امید، و  مبارزه برای همه چیزهایی که نداریم. همه آنچه که 


بر ما رفت چه شخصی و چه جمعی تموم شد،تجربه هاشو گوشه ی


ذهنمون حک کنیم و دردهاشو بسپاریم به زمستون که ببره.سال


جدید رو با امید شروع کنیم،هرکسی برای خودش اسمی بذاره.


من اسم سالم رو میذارم" امید " و مبارزه برای آرزوهام.برای


هدف هایی که داشتم و دارم.

این زندگی متعلق به منه،متعلق  به ماست و ما باید" قصه" رو خوب 

تموم کنیم.قشنگ تر از شروعش تمومش کنیم.


نوروز باستانی و اصیل ِ ایرانی ،سبز و مبارک...


پ.ن2) کمی، فقط کمی گوشه ی دلمون به یاد اونهایی که برای


هدفِ من و تو رفتن و یا دور از خانواده و تنها سال رو نو میکنن


باشیم...