مترسک

جبران خلیل جبران

کتاب(پیامبر و دیوانه)


یک بار به مترسکی گفتم :لابد از ایستادن در این دشت خلوت خسته شده ای؟

گفت:لذت ترساندن عمیق و پایدار است.از آن خسته نمیشوم.

دمی اندیشیدم و گفتم:درست است,چون که من هم مزه ی این لذت را چشیده ام.

گفت:فقط کسانی که تن شان از کاه پرشده باشد این لذت را می شناسد.

آنگاه من از پیش او رفتم و ندانستم که منظورش ستایش من بود یا خوارکردنم.

یک سال گذشت و در این مدت مترسک فیلسوف شد.

.....هنگامی که باز از کنار او می گذشتم دیدم دو کلاغ دارند زیر کلاهش لانه میسازند