برای آیندگان

برتولت برشت

امروز فقط حرفهای احمقانه بی خطرند

گره بر ابرو نداشتن، از بی احساسی خبر می دهد،و آنکه می خندد

، هنوز خبر هولناک را نشنيده است.اين چه زمانه ايست که حرف زدن از

درختان عين جنايت است وقتی از اين همه تباهی چيزی نگفته باشيم!کسی که

آرام به راه خود می رود گناهکار است زيرا دوستانی که در تنگنا هستند ديگر به او دسترس ندارند

آهای آيندگان، شما که از دل گردابی بيرون می جهيدکه ما را بلعيده است.

وقتی از ضعفهای ما حرف می زنيد از زمانه سخت ما هم چيزی بگوييد.

به ياد آوريد که ما بيش از کفشهامان کشور عوض کرديم.و نوميدانه ميدانهای

جنگ طبقاتی را پشت سر گذاشتيم،آنجا که ستم بود و اعتراضی نبود.اين را خوب

می دانيم:حتی نفرت از حقارت نيزآدم را سنگدل می کند.حتی خشم بر نابرابری هم صدا

را خشن می کند.آخ، ما که خواستيم زمين را برای مهربانی مهيا کنيم خود نتوانستيم

مهربان باشيم.اما شما وقتی به روزی رسيديد که انسان ياور انسان بود

درباره ما با رأفت داوری کنيد!

پ.ن) اگه دیر آپ میکنم ببخشید.به دلیل شروع امتحاناتم و نداشتن وقت حتی

برای سر خاراندن است!!