امروز یکسال میشه که بلاگفا رو در یک اقدام جمعی تحریم کردیم و

نقل مکان کردیم به بلاگر.دل کندن از خونه ی قبلیم خیلی سخت بود

اما گاهی لازمه از خواستنی ها گذشت.و حالا اصلا پشیمون نیستم.

فکر نمیکنم هیچ کس تلخی ِاون شنبه ی خونین رو فراموش کرده باشه.

مادر ندا از همه ی ما خواسته تا امروز ساعت 10/6 بعد از ظهر

هرجا که هستیم شمعی به یاد اون چشم های فراموش نشدنی و

همه ی یاران دبستانی مون روشن کنیم.به یاد همه ی کسانی که

مثل ما زندگی رو دوست داشتن و قلب هاشون پر از آرزو های

قشنگ بود.

من به چشم های بی قرار تو قول میدهم

ریشه هامان به آب،شاخه هامان به آفتاب میرسد

ما دوباره سبز میشویم....

ندای عزیزم،اولین سالگرد جاودانه شدنت مبارک.